Nasaan ka noong EDSA?

Hindi ko na matandaan, pero malamang naglalaro lang ako noong kainitan ng EDSA I. Mga pitong taon pa lang kasi ako ng mga panahong ito. Ang aking papa't mama naman(hanep, mayaman?) ay malamang kasalukuyang abala sa pagkakarpinterya at pagtitinda ng ulam.

Bakit? Sa aking pagkakaalam, ang Republika ng Zapanta, kung saan ako isinilang, ay pugad ng mga loyalista. Maka-Marcos halos lahat.

Personal ko namang idolo si Macoy. Para sa akin , hindi lahat ng ginawa nya sa Republika ng Pilipinas ay masama. Isa pa sa mga hinahangaan ko sa kanya ay ang pagiging magaling at matalino niyang Lider. Bagama't aminado tayo na marami rin siyang naging atraso sa ating kababayan at nalulong din siya sa sobrang kapangyarihan. Ang iba pang bagay na nagustuhan ko sa kanya, malamang ay gumugol ng isang mala-nobelang lathalain na hindi ko nais talakayin.

Me diwa ang EDSA I. Me halaga. At meron tayong aral na dapat matutunan. Ito lang ang kinikilala kong tunay na mapayapang rebolusyon at lehitimong pag-aaklas ng sambayanan. Nararapat na masulat sa ating kasaysayan. Ang ikukuwento ko sa aking magiging anak. Yung mga sumunod na EDSA ay pawang pang-aagaw lang ng kapangyarihan. Walang hustisya. Pansariling interes lang at kuntsabahan ng mga swapang. Nilahukan ng mga elitista at uto-uto..

Di ko trip na magsulat ng ukol sa EDSA pero di ko mapigilang magbigay ng reaksyon ukol sa aking napanood na panayam sa mga estudyante ukol sa alam nila sa EDSA, minsang maligaw ang aking pagpindot ng remote control sa ANC News.

Muntik na akong malaglag sa aking kinauupuan ng mabanggit ng isang estudyante na isang "General Tomas Diaz daw ang lumagda sa Martial Law!" Meron pang isa na ang edsa daw ay "ginawa ng mga americans", hindi na naberipika kung ang tinutukoy nya ay ang kahabaan ng EDSA. Mayroon pang nag-akala na si "Ninoy ay naging presidente bago pa si Cory?" At sari-saring ewan at hindi alam.

Malamang natutulog yung iba nung kasalukuyang itinuturo ang araling EDSA sa asignaturang kasaysayan, o mas paborito ang aritmetik? O mas marami lang sa kanila talaga ang walang pakialam? Maiintindihan ko kung ikakatwiran nila na sila'y me karga o sabog habang tinatanong.

Hindi ko rin masasagot ang ibang katanungang ipinukol ng tagapagbalita sa mga estudyante, gaya ng eksaktong petsa. Pero masisiguro kong masasagot ko ang iba pang katanungan at matapat kong aaminin kung hindi ko alam kesa magpanggap na may alam.

Malamang na nakakatawa sa iba yung mga tinuran ng mga kinapanayam na kabataan, pero ako? sa totoo lang...kinilabatutan.

Parang naisip ko tuloy minsan hindi na angkop ang awiting Magkaisa ni Virna Lisa tuwing gugunitain natin ang EDSA. Mas akma siguro, Malayo Pa Ang Umaga ni Rey Valera.

Kawawa.

R n Beatles

Mistula akong sinumpa. Hindi ako makainom ng malamig , kaya kahit absent ako kahapon , di pa rin ako makalaklak ng alak. Namamaga kasi ang aking lalamunan , kaya nagkasya na lang ako sa panonood ng telebisyon habang hinihimas ang aking ALAGA! (aso nga gago...).

Hindi ako ang hari ng remote control, dahil me kasamang kontrabida na nakaluklok sa kanan ng aking trono. Si Atheng (my love yihi!). Siya ang nagpapasya kung saang istasyon ako hihinto habang pinipindot ko mula 55 pababa. Anong magagawa ko eh alipin ako ng pag-ibig?

American Idol 10 ang palabas na napili ng Reyna. Parehas kaming natuwa sa palabas dahil Beatles ang tema. Ang magkaka-grupo ay pabubunutin ng awitin ng maalamat na banda at ito'y kailangang mabigyan nila ng hustisya sa harap ng mga inampalan.

Poreber na talaga ang awitin nila. At sadyang ang mahusay na mang-aawit , kahit ano ang ipakanta mo, maganda talaga ang kalalabasan. Tulad ni Paul McDonalds, ikanga'y ang aking manok sa patimpalak na ito. At wag kang magugulat kung sasabihin ko sa yong dito na nagtatapos ang paksang ito. Tinatamad ako eh, ungas. O hala , maki-awit ka na sa kanila.....

Wer na U?

Enero pa dapat napakawalan ang lathalaing ito, ngunit sa di malamang kadahilanan o nangangalay ata ang aking mga daliri o tinatamad ako na mas gusto ko pang mangulangot kesa magtipa ng isang artikulo.

Pamilyar ang mukha ng nasa bidyo na pinapanood/pinakikinggan ni Boss June ng madaanan ko sya sa kanyang upuan. Boss ang tawag ko sa mga senior namin na nahihingan ko ng tulong at madalas kong tanungan sa mga makakati sa ulo kong cases. Nang tanungin ko siya kung sino yun , nabanggit niya ang pangalang Joanne Lorenzana. Parang me nauga sa hungkag na bao ng aking bungo. Gaya ni Bb. Lorenzana , asan na nga ba ang iba pang alagad ng sining na matagal ko ng hinahanap? Tamang hanap kasi ako nitong mga nakaraang linggo eh, una mga banyagang mang-aawit, yung mga dekada sisenta at sitenta (60's at 70's indio!). Tapos ipo-poste ko sa peysbuk , tapos gugustuhin ng mga ulupong kong kaibigan na mahilig din sa oldies.

Ngayon mga alagad ng OPM naman ang gusto kong hanapin. At gumawa ako ng maikling talaan nung mga medyo mahirap hagilapin. Nakikini-kinita ko na ang eksena nito sa darating na Linggo, isang tasang tsaa, hinihimas ang aking alaga.... (aso gago!) habang nagbabalik-tanaw sa musika ng dekada sitenta.

Nga pala, wag mo kong tanungin kung bakit walang apelyido si Keno at Lilet, hinanap ko ito, pramis, ngunit di ko nasumpungan. Kung nais mong mapakinggan ang awitin nila , punta ka ng youtube.com at hanapin sila doon, hindi ka mabibigo. Sawndtrip tayo.

Joanne Lorenzana
Kung Alam mo Lang
I'll Never Let You Go
Back In Your Arms
www.joannelorenzana.com

Raymond Lauchengco
So It's You
Farewell (uu kanta ito nung graduation nyo?)
Saan Darating ang Umaga
www.raymondlauchengco.com

Keno
A Friend
Leaving Yesterday Behind

Gino Padilla
Closer you and I
I Believe in You
Angel in Disguise

Timmy Cruz
Boy

Lilet
Kahit Bata Pa
Kay Palad Mo
Kaibigan Lang Pala

Flippers
Sa Bawat Sandali
Hindi Ako Iiyak

Bidyo naharbat sa youtube.com, nagpaalam ako sa may-ari ng bidyo ngunit dinedma ako kung payag o hindi.

Kasama ko sa KASAMAKA

Anim na beses ko na siyang pinapanood ng paulit-ulit-ulit. Di ko alam kung nagagwapuhan ako sa mga kuha ko o merong di maipaliwanag na damdamin dun sa video na pinost ni Sir Butch dun sa nakaraang pagkikita-kita ng IV-1 na naging outreach program.

Isa't kalahating oras lang ang tulog ko pero nag-pagising pa rin ako sa aking kasintahan na adik sa Plants Vs.Zombies para mag-grocery. Ito kasi ang napagkasunduan namin ng presidente ng klase, Pablo Pingol Jr. aka Olbap Longip, ang magdala ng kaunting maitutulong sa ilang kababayan natin na may kapansanan. Naging negatibo pa nga ako sa una, dahil sinabi kong hindi maasahan ang ilan naming kamag-aral sa mga ganitong pagkikita-kita sa buwan ng Disyembre kaya napagpasyahan na ganapin sa buwan ng Enero.

Linggo ng magkita-kita kaming magka-kaklase sa harapan ng Mababang Paaralan ng Rafael Palma upang dumiretso pagkatapos sa bulwagan ng La Paz kung saan magaganap ang pagkikita-kita at programa. Gaya ng huling pagkakadaupang palad na nailahad ko na sa mga nauna kong lathalain, napakasaya nito bagamat mabibilang mo sa pinagsama-samang daliri sa paa't kamay ang mga dumalo. Gayunpaman, hindi nito napigilan ang layunin ng presidente ng klase na ipagpatuloy ang pinlanong pagtulong. Isa sa mga hinangaan ko ay ang aming kamag-aral na si Olivia Salazar na piniling mag-trabaho sa DSWD at pagsilbihan ang mga batang may kapansanan ng kasapi ng KASAMAKA CBR Foundation. (saludo ako sa iyo klasmeyt!).

Ang video ang magsasalaysay ng mga sumunod na pangyayari. Normal at masaya ang aking pakiramdam sa kabuuan ng palatuntunan. Sigurado ako na kung mga matatanda ang aming tinulungan , di ko mapipigilang lumuha. Di ko maipaliwanag kung bakit parang ordinaryo lamang ang aking naramdaman ng matapos ang programa.

Natapos ang aming reunion sa Starbucks sa MOA. Hinatid ko ang aking kasintahan patungo sa kanilang tahanan malapit lang din sa pinag-ganapan ng outreach program. Di ko inaasahan na ang isa sa mga inimbita dun sa outreach program ay makikita pa rin namin sa daanan. May kadiliman ang lansangan ngunit malayo pa lamang ay nakita nya na kami habang kalong ang kanyang kapatid (ata) na may kapansanan at kami ay kanyang binati. Binati ko rin siya ng isang matamis na ngiti ngunit di ko na nagawang tanungin pa siya kung bakit nasa kalsada pa rin sila bagamat gabi na at nagpatuloy kami sa paglalakad. Maraming tanong ang naglaro sa aking isip habang papalayo kami sa kanila. Parang gusto ko silang balikan at tanungin kung bakit nasa labas pa rin sila ng kalsada kalaliman ng gabi. Kumain na ba sila? Wala ba silang bahay o sa kalsada lang ba sila matutulog? Puro de lata halos yung naibigay ko, meron man lamang ba silang pambukas sa lata ng sardinas? Paano at saan nya lulutuin yung bigas na kasama sa aking mga napamili?

Dito ako nakaramdam ng awa at medyo nangilid ang aking luha. Ito yung hindi ko naramdaman nung ginaganap ang palatuntunan. Di ko naisip na maliban sa kapansanan di ko naitanong sa aking sarili kung gaano kaayos yung buhay ng aming mga nabahaginan ng kaunting tulong? Gayunpaman, naisip ko na sa ngayon , yun pa lang ang talagang maitutulong namin. Sana kahit paano, makakasapat na yon para pantawid-gutom ng ilang-araw dun sa mga dumalo na talagang hikahos sa buhay. Sana maulit. At sana sa susunod maraming kaklase ang sumama at tumulong sa mga miyembro ng KASAMAKA.

Video galing sa YouTube hiniram sa: http://butchcafe.wordpress.com

Impluwensya ni Doraemon 3

Bella Angeles Abangan
Kung nais maging positibo ang pananaw sa buhay, magkaroon ng inspirasyon, dagdag na lakas ng loob at maging matibay ang pananalig sa buhay, magbuklat lamang ng pahayagang Tempo at basahin ang "Lakbay Diwa".

Huli na ng malaman ko na nagturo pala si ma'am sa PLM , hahantingin ko sana ang kanyang klase at magpapalipat. Napakasarap atang makinig sa isang propesora na tunay na alagad ng yeso't pisara, napakadami mong matututunan sa buhay. Hindi ako nagsusulat ng mga gaya ng sinusulat ni ma'am , pero pag nababasa ko ang kanyang lathalain , parang ang sarap mabuhay, lumaban sa pagsubok at magtagumpay. Aminado ako na madalas akong magpahid ng luha kapag nababasa ang kanyang mga maikli ngunit makabuluhang sinusulat, kaya pag di ko trip maiyak, pinagtyatyagaan ko na lang yung mga babasahing tulad ng Toro, Remate at Bomba (joke only!).Ang manunulat na tulad ni ma'am ang aking impluwensya sa makabuluhan, inspirasyunal at maka-Diyos na mga sulatin(kung meron man, ehehehe).

Masashi Kishimoto
Hindi ito yung naka-imbento ng nilalagay ng nanay mo sa lutuin para sumarap, unggoy! Si G. Kishimoto ang gumawa ng manga komiks na NARUTO. Sa tanda kong ito (kahit di halata), lulong pa din ako sa mga nagliliparang ninja, samurai , kung-fu at karate. Isang matalik na kaibigan ang nagpakilala sa akin ng ligaya ng pagbabasa ng Manga at dapat sisihin sa pagka-ulol ko sa Naruto. Hindi naman ako masyadong naa- adik dito, kasi bumili pa ko ng dvd kahit alam ko na ang mangyayari, bumili pa ko ng keychain na madalas namang nawawala dahil nalalalaglag o me kumukuha sa aking bag pero bumibili pa rin ako ulit, inaabangan ko din ang paglabas ng pinaka-sariwang kabanata sa ganap na ika-12 ng madaling-araw tuwing huwebes at higit sa lahat , gaya ng mga di masyadong pangkaraniwang hibang dito , pagtapos basahin ang manga, pinagdidiskusyunan namin ito at pinagku-kwentuhan kahit pare-parehas naman kaming katatapos lang itong basahin!

Impluwensya kay Masashi ang obra ni Akira Toriyama, ang Dragon Ball. Sa kabilang banda, kung ako naman ay napagkalooban ng talento sa pag-guhit at pagsusulat, gagawin kong inspirasyon ang husay ni G. Kishimoto, at mawawalan ng trabaho si G. Carlo Jay Caparas dahil ang mga lathalain ko ang babasahin ng mga Pilipino (kasarap mangarap!).

Hiroshi Fujimoto
Alyas Fujiko F. Fujio. Pangarap ko ang mga nagawa ni G. Fujimoto, ang makapag-sulat o lumikha ng isang lathalain o karakter na nakakatawa ngunit nagpapakita ng kabutihang-asal gaya ng pagsisikap, katapangan , pagiging marangal at paggalang sa matatanda. Siya ang henyo sa likod ng karakter na Doraemon na sumikat sa kanilang bansa. Isipin mo na lang , kung totoo lahat ng gadget na lumalabas sa bulsa ng robot na pusang ito , e di kung ikaw si Nobita mapapakanta ka na lamang ng "What a Wonderful World".

Nasa ibaba ang maikling trivia na matagal kong sinaliksik ukol sa karakter na 'to (mga dalawang click sa gugel). Sige na nga para di ka magmukhang tanga , tatanungin muna kita. Alam mo ba?

1. Na ang ibig sabihin ng "Doraemon" ay pusang-gala.

2. Na si Doraemon ay walang tenga dahil kinain 'to ng isang daga, dahil dito nagkaroon siya ng
buratophobia o matinding takot sa daga (tanga ang maniniwala!).

3. Na si Doraemon ay galing sa hinaharap, inimbento ni Sewashi na kaapo-apuhan ni Nobita.

4. Na nilikha si Doraemon upang mapabuti ang susunod na henerasyon ni Nobita, na walang kapaga-pagasa sa buhay at puro ngawa lang ang alam.

5. Na Gian o Jaian ang tunay na pangalan ni "Damulag". Ewan ko ba kung bakit eto pinangalan , pwede namang Bartolo o kaya Bondying?

6. Na si Nobita ay Grade-IV, section kalabasa (oooowwwwsss?).

7. Na ang kwento ni Doraemon ay hindi natapos dahil natigok na si G. Fujio noong 1996, pero maraming nagsulputang mga kwentong katapusan pagkaraan nito.

8. Na tapos na 'to nagbabasa ka pa?

Impluwensya ni Doraemon 2

PATALASTAS:
Nakasalubong ko ang isa sa aking cute na inaanak at ako'y kanyang binati ng isang napaka-tamis na ngiti, sabay mano:

Inaanak: Ninong Jam nauna ko sa'yo!

Ibig sabihin nito , pengeng limang piso...

Jamo: Alang dalang pitaka si Ninong eh!

Sabay hawak sa ulo ng aking inaanak para di na ko masimangutan.

Jamo (ulit): Anong gusto mong regalo sa pasko?

Para malayo na yung usapan sa limang-piso.

Inaanak: Cellphone! Sabay ngiti ng ubod-tamis na may halong ningning ng mata na tila may malaking pag-asa.

Jamo: Tanga! Di pwede, marami na kayo!

Tinapik ko yung ulo ng bata sabay talikod. Naisip ko, tangina, lumaki pa tuloy yung limang-piso, ehehehehe.

Dra. Margie Holmes
Kung payong sekswal din lang naman ang hanap mo, si Dra. Holmes ang eksperto. Isang mahusay na sikolohista na handang makinig sa iyong problema at ibahagi ang kanyang kahusayan, bigyan ka ng propesyunal na payo gaano man kataba o kaigsi ang "pototoy" mo, sinluwag man ng batya ang "pitaka" mo?. Hindi man ganoon kahusay ang kanyang pananagalog, mababasa mo sa kanyang panulat ang garantisadong sagot at payo sa kahit anong problemang sekswal mo.

Ang nagustuhan ko sa matalinong propesorang ito na isa sa aking iniidolo? Simple lang , "Walang Bolahan!".

Alfie Lorenzo
Ke Tito Alfie ko nakuha yung mga banat na me open and close parentheses (yung ganito, tanga!). Enjoy ako basahin ang mga kolum niya, dahil iilan lamang sya sa mga manunulat na may mga pagsasaliksik na ibinabahagi ukol sa paksa na kanyang isinusulat. Mas na-aaliw akong basahin ang sinusulat nya kapag meron siyang kaaway. Sino ang makakalimot sa banatan nila at pagpapalitan ng birada nina Pete Ampoloquio at Peter Ledesma? (di mo kilala? i-google mo tanga!)

Si Alfie Lorenzo ay miyembro ng pamosong "Troika" kasama ang dalawa pang yumaong beterano at mahusay na manunulat na sina Oskee Salazar at Billy Balbastro. Kaiba sa ibang manunulat sa showbiz, intelihente at halatang hindi binayaran ang mga sinusulat ni G. Lorenzo. Mas nagustuhan ko rin sa kanya ang walang takot na pagpapahayag ng kanyang opinyon at saloobin sa kanino mang tao, sa mundo man ng pulitika o itinuturing mang star ng showbiz. "Star nga ba?".

Meron pa sana akong idadagdag , kaso lang aandap-andap na ang koneksyon ko sa SBW (Sun Broadband Wireless, engot!), hanggang sa muli!

Impluwensya ni Doraemon

Nahiya naman ako sa isang dating kamag-aral sa kanyang komentong iniwan sa FB (Facebook, tanga!), ito ang nagtulak sa akin (tinulak daw oh?) upang muling buhayin ang blog na ito. Ngunit ang katotohanan, namatay ang 3rd hand kong laptop na hp ze200t. Sosyal di ba? Pero sinabi ko ang tatak para wag ka ng bumili boplox! Parang plantsang nagbabaga ang processor at nasa bundok ng timbuktu ang piyesa. Sa madaling salita, bumili ako ng bagong laptop mula sa pinagputahan ko heto nababasa mo na naman ako.

Narito ang kanyang tinuran. Paumanhin ngunit di ko na isasalin sa ating sariling wika , kasehodang magdugo ang ilong mo, tsaka wag mo ng tanungin kung ano yung ":D" (tungaw!):

A good person! A good writer! He could have been more popular than Bob Ong should he focused on his writing skills! :D

O di ba? Parang komento lang ng guro na isinulat sa form-138. Nakakataba ng puso, isang salamat na lamang ang aking naiganti. Pero di ko ata kayang higitan ang talento ni Master Bob Ong. At dahil nabanggit na rin lamang ang kanyang pangalan, naisip kong ilathala ang mga manunulat na naka-impluwensya sa paraan ng aking pagsusulat.

Bob Ong
Bago ko pa nabasa ang unang libro ni Bob Ong na Abanakakabasanapalako (tama ba?) na pinahiram sa akin ng isang espesyal na kaibigan (hindi yung tumutulo laway ha?), nagsusulat na ako. Pero hindi ko kinarir at pinagpapalipasan ko lang ng oras lalo na sa mga panahong nalilipasan tayo at tanging nginangatngat ay dulo ng mongol. Hindi natin kayang tapatan ang husay , banat at diskarte ni Master B.O , pero aminado ako na malaki ang impluwensya niya sa aking paraan ng pagsusulat at ang istilo nya ay aking hinahangaan.

Jose Rizal
Nasa kolehiyo na ako ng higit kong maunawaan kung gaano katalim ang panulat ni Dr. Jose Rizal. Lingid sa kaalaman ng iba, naging malalim ang aking pananaliksik sa buhay ng ating pambansang bayani. Pambihira ang kanyang katalinuhan at mas lalo ko pa syang inidolo ng malaman ko na mahilig din siyang maglaro ng ahedres. Nang malaman ko pa na matinik to sa tsikas, kung saan tula ang pinandadale kumpara ngayon na lab kowts ang pandagit, mas naging kahanga-hanga ang ating pambansang bayani di lamang dito kundi sa iba pa niyang naisulat. Ang pagsusulat ko ng mga seryoso at makabayang lathalain ay dulot ng impluwensya ng ating dakilang bayani.

Conrado De Quiros
Kung magiging mahusay ako sa pagsusulat sa ingles, wala na akong hihilingin pa kundi maging kasing-husay ng kolumnista ng isa sa pinaka-matapang at pinagkakapitagang dyaryong inquirer. Ang mga kolum ni G. De Quiros sa "There's the Rub" ay malaman, napapanahon, totoo at matapang. Pinakapaborito kong isinulat nya ay yung pinuno nya lang yung buong kolum niya ng katagang "Hello Garci".

Xerex Xaviera
Sa maniwala ka o hindi me impluwensya din sa aking itong manunulat na ito. Nasa ikatlong grado ako ng mabasa ko ang una niyang kolum ng magbitbit sa eskwelahan ang isa kong kamag-aral ng dyaryong abante. Hindi ko na babanggitin pa ang pangalan ng aking kaklase pero ang clue , wala siya sa larawan ng aming klase na sinundan ng artikulong ito (naku daling hulaan kung sino absent , ehehehe). Dalawang lathlala ni G. Xaviera ang di na nawaglit sa isip ko, yung una kong nabasa na binobondyobi niya yung mga baboy ng tiya nya kaya malulusog ang mga ito at masisigla at yung isa na ang pamagat ay "Ano? May kuto sa bulbol?". Bago ka humagalpak ng tawa o ngumiting parang demonyo, nais kong malaman mo na me aral ang mga sinusulat ng manunulat na ito. Ang una ay nagpapakita na ang mga tao ay mayroong mga kaugaliang sekswal
na kailangang isangguni sa eksperto o propesyunal at yun namang ikalawa ay nagmumulat na maging maingat sa pakikipagkangkangan kung kani-kanino (whew! lusot ba?).

Minsang naisipan kong gumawa ng isang lathalain na nakakapagpainit ng pakiramdam at ginamit ang impluwensya ni G. Xaviera(parang vicks?), at ilagay ito sa isang forum na naglalaman ng maraming ganito gamit ang alyas sa panulat na (secret...?) at pinamagatang (sekreto ulit...). Nagulat na lamang ako dahil ang aking kasama sa trabaho ay umiidolo na sa akin (huli ka kapatid!), na hindi nya nalalaman na ako pala iyon. Naniwala na lamang siya sa akin nung ipakita ko sa kanya ang mga kopya ng mga word document na naglalaman ng orihinal na kwento at sabihin ang detalye nito. Itinigil ko na ang pagsusulat ng mga kwentong ganito dahil masikip lang sa pantalon.....

Me kasunod....(antok na ko eh).