Tuesday, April 27, 2010

Kesong Keso


Me kesong maliit , me kesong malaki, kesong maasim at ubod ng sarap ng keso gaya ng binanggit ko. Dito ko unang narinig ang katagang "say cheese!". Bumalik sa aking gunita ang dahilan kung bakit ganito na lamang ka-cheesy ang aming mga ngiti sa larawang ito ng aking mga kamag-aral noong ako'y nasa ika-apat na baitang sa Mababang Paaralan ng Epifanio Delos Santos Elementary School.

Tanggal agad ang aking pagod mula sa magdamag na pagtatrabaho ng aking masilayan ang larawang ito mula sa isang kamag-aral na nagkataong nahanap ako sa facebook. Nagbalik ang mga di malilimutang istorya ng aking kabataan na hindi na mawawaglit sa aking gunita:

NOISY
Aalis ang aking guro ng araw na iyon at dadalo daw sa isang mahalagang pulong kaya nagpasya siyang iwan ang klase at inutusan ang isa kong kamag-aral na isulat sa pisara kung sino ang maingay.

Tila nakawala sa kural ang aking mga kaklase makaraang lumisan ang guro sa silid aralan. Ang pisara ay halos mapuno ng mga pangalan at di mabilang na tantos at guhit ng mga kaklase kong maingay. Pahuhuli ba naman ang isang madaldal at makulit na tulad ko? Kabilang ako sa mga nalistang maingay ngunit mga dalawang guhit lamang ata ang bilang ng aking noisy. Kumpara sa mga landslide victory ng iba kong kamag-aral na halos magwala na sa pag-iingay habang wala ang aming ikalawang ina.

At dumating ang guro. Nakabibinging katahimikan ang bumalot sa buong silid-aralan. Mukhang napagod ng husto sa di malamang kadahilanan at mukhang hindi natuwa sa nakitang dami ng guhit at pangalan ng maiingay. Mula sa kung saan ay meron na siyang hawak na pamatpat.

Tinawag ang unang nakalista, pinalahad ang kamay. Isa! Dalawa! Tatlo!

Tatlong palo ang tumama sa kanyang mga palad dahil tatlong guhit ang nakalista sa kanya bilang noisy. Parang naging epileptic ang naturang estudyante dahil di malaman kung ipupunas sa pwet ang kanyang mga kamay o hihipan ito upang mawala ang sakit na dulot ng ginawang palong dumapo sa kanyang mga palad.

Hindi lumipas ang mahabang panahon at natikman ko rin ang dalawang hampas sa aking mga palad. Masakit nga talaga.

Gusto ko sanang maiyak sa hapdi ng aking mga kamay pero medyo natawa talaga ako ng makita ko ang bilang ng guhit na inilista sa isa kong kamag-aral. Lagpas sampu ata.

Kung di ako nagkakamali di na umabot ng sampu yung hampas na dumapo sa kanyang mga palad. Suko na kumbaga. Nadala. Mukhang napawi din naman ang galit ng aming guro at siguro ay naawa.

Ng mga sumunod na mga araw ay nagpaalam muli ang aking guro na me dadaluhang importanteng pulong at nagtakda ng isang estudyante na maglista ng maingay. Kakaiba sa nakaraang tagpo , ng meron akong kaklase na kumibot lang ng konti at nailista ay pumalahaw na agad ng atungal na kala mo ay bibitayin. Walang nagawa ang aking kamag-aral na naglilista kundi burahin ang kanyang pangalan dahil sa awa upang tumigil na rin sa pagngawa ang nailista.

Lumipas ang ilang oras na parang sementeryo sa katahimikan ang buong silid-aralan hanggang muling dumating ang aming guro.

Kababait na mga bata....

MAGNANAKAW

Isang ordinaryong araw, isa sa aking mga kamag-aral ang ngumawa na siya raw ay ninakawan. Isa sa aking mga kaklaseng babae ang kanyang pinagbibintangan. Itago na lang natin siya sa pangalang Gloria (ang shayah no?).

Nagkaroon ng isang malawakang kapkapan, at sa aking pagkakatanda ay walang nakuhang ibidinsya na si Gloria nga ang nang-umit sa aming kamag-aral.

Uwian.

Habang lulan ako ng pampasaherong jeep ay natanaw kong naglalakad si Gloria kasama ang isa pang di ko na matandaang ngalan ng aking kamag-aral. Likas na makulit, hindi ko na rin malaman kung bakit ko naisipang isigaw ang pabirong pangungusap na ito habang mabilis na umaandar ang jeep na aking sinasakyan:

" Gloria! Alam ko na kung sino yung nagnakaw, yung MAGNANAKAW!!!!".

Kinabukasan....

Isa sa aking mga kamag-aral ang nag-chismax sa akin na galit na galit daw akong hinihintay ng Nanay ni Gloria sa aming silid-aralan. Sinabihan ko daw ang kanyang anak na MAGNANAKAW!!!

Gustuhin ko mang magpaliwanag. Naunahan na ako ng takot at dali-daling umuwi na at nagpasyang hindi na pumasok ng mga araw na iyon.

Natatandaan kong nung mga sumunod na araw ay sinasabihan ako ni Gloria na lagot ako sa nanay niya, pero dinedma ko na lang ang mga ito. Hindi ko na nagawang ipaliwanag pa ang naturang pangyayari o humingi ng paumanhin sa aking kaklase dahil sa likas kong kadaldalan at kawalanghiyaan nung mga panahong iyon.

Marami pa akong mga kwentong nais ibahagi na sariwa pa sa aking ala-ala nong mga panahong ito na nasa larawan. Mga tumaeng kaklase, malakas na lindol noong 1990, pagkamulat sa mga makamundong bagay at iba pa, pero sapat na itong mga kwentong ito para gunitain ang mga masasayang nakaraan.

Ang aral na makukuha sa kwentong ito: Wag magbibitaw ng mahabang pangungusap habang umaandar ang Jeep, malamang yung huling salita lamang ang maririnig. Sa susunod , pumara muna bago magbitaw ng dyoks. Oki?

Monday, April 12, 2010

Bobotante

Minsan mabuti ring nagbabatuhan ng putik ang mga taong ating iluluklok sa gobyerno. Yun kasing putik pwedeng lagyan ng palamang bato , tas pag me inabot. Bukol.

Muntik ko ng piliin ang isang taong laki sa hirap, taga-tondo, nag-breast stroke o free style daw sa dagat ng basura at magtatapos daw ng ating kahirapan para maging Presidente. Bilib ako, sa una pa lang sa paghawak ng tao, sa diskarte sa mga patalastas, di ko gaanong pinansin ang paratang na nag-ala Moises siya, hindi dahil sa paghati ng dagat kundi sa ginawang pagbaluktot ng isang mahabang kalsada para makinabang ang kanyang negosyo. Katwiran ko, inggit lang marahil sa kanya yung iba. Lalo na yung isang medyo hawig ni Judy Ann Santos nung mga panahong mukhang siopao pa siya, kung bola-bola o asado, hindi ko na sasabihin.

Hindi daw siya mahirap. Sabi nung isang medyo napapanot na kandidato na maputok sa botante dahil sa kanyang apelyido. Hindi ko rin ito iboboto kahit sabihing malinis pa sya sa pinagbabaran ng Tide with Safeguard ni Bossing. Dahil para sa akin, wala nga siyang bahid, ngunit wala din siyang kayang gawin, at gagawin. Kung bakit ko nasabi? aba'y sa susunod na lang kung sisipagin. Hindi ko rin to pinakinggan, dahil natural lamang sa isang kalaban na mambato ng tae (ang baho nun ah?). Nang me kapanayamin sa ANC na isang kolumnista na nagsasabing me mga dokumento siyang makapagsasabi na ang kapatid pala nitong si kandidato ay natigok sa isang pribadong ospital at ibinurol sa isang pang-elitistang punerarya. Aba'y nagduda na ako.

Nang gugelin ko ang kanyang pangalan (i-google tanga?), sabi ni wikipedia, http://en.wikipedia.org/wiki/Manny_Villar. Gumradweyt ng Holy Child Catholic School at MAPUA ang butihing senador. Aba'y niloloko ata ako nito. Pribadong paaralan nag-aral tas pinalalangoy sa basura? Magagalit si fader nyan...

Eksaherado ang pagsasabi nyang mahirap. Kahit sabihing nagkaroon ang nanay niyang si Aling Curing ng tindahan sa Singalong na dati raw mistulang Tondo, kung saan tayo lumaki. Pwedeng naging mahirap pero hindi ganoon kahirap kung paano nya ipakilala ang kanyang sarili sa mga bobotante. Masyado ata tayong ginagawang tanga. Nagduda din ako ng mabalitaan ko na nagtalunan sa barko nya ang mga pulitikong gaya ni Chavit Singson na bespren ni sherap. Aba'y bespren nito si madam poreber powerful tas magiging kakampi nya? Ganundin ang iba pang pulitiko na kaalyado ni madam. Parang kukunot ang noo mo sa isyung siya ang lihim na kandidato ni madam poreber powerful na magiging kongresista , pagtapos ay magiging speaker of the house tas magkakaroon ng cha-cha, magiging parlyamento ang gobyerno at siya ang maluluklok na Prime Minster pagkatapos di pa rin siya makukuntento , hanggang maging Monarkiya at siya na rin ang magiging Reyna, o di ba?

Kung nag-iisip ka at magsusuri, aba'y matuto kang magtanong , magsuri at wag magbobo-bobohan...

GIYERA sa MAYNILA

Pinaka-aabangan ang laban ni Dirty Harry at Ginoong bulaklakin sa Maynila. Himayin natin.

Nang maging alkalde ang bumubuhay ng Maynila, nabuhay nga ang Lungsod. Nagkikislapan ang ilaw sa daanan, malinis ang daanan ,at masaya hanggang Baywalk. Ang ilaw na ito ay hanggang
ay abot hanggang Mabini na ipinasara naman dati ni Dirty Harry. Ke Dirty Harry naman, gusto ng pantay na oportunidad, sa sobrang pagkapantay pati sidecar pwede na rin sa malaking lansangan gaya ng Taft, kung kaya mong humataw kahit sa kahabaan pa ng Osmena pwede. Di naman to pwede ke G. Bulaklak na gusto ng kaayusan at kalinisan.

Parehas na halos walang droga sa panahon ng panunungkulan ng dalawa. Parehas naman silang tumulong sa mga mahihirap , mas peborit nga lamang ni Dirty Harry ang Tondo kaya mas buhos ang atensyon niya doon, ewan ko lang ke G. Bulaklakin kung peborit nya ang St. Andrew's Field (San Andres Bukid kupal!).

Kung iisipin , mahirap pumili. Pero bibigyan kita ng tip. Nung nag-aaral ako sa kolehiyo , tinalo ni G. Bulaklakin si Dirty Harry, nadama ko ang pagkakaiba nila dahil ang Alkalde ng Maynila ang may hawak sa Pamantasan ng Lungsod ng Maynila. Napabalita dati na me ibebentang pag-aari ng isang paaralan si G. Bulaklakin, samantalang sa panahon naman ni Dirty Harry ay nakita kong me mga bagong eskwelahang ipinagawa at ipinaayos. Mas may malasakit sa edukasyon si Dirty Harry, marami siyang pagkukulang pero siya ang iboboto ko.

Lapit na bumoto ha? Wag kang bobo.

Larawan ni Manny Villar ay nadampot ko lang sa internet at wala akong pakialam kung kanino man ito.